Trip der trippen overleefd!!!

Lieve iedereen!!!

Het is alweer een tijd geleden dat ik een blog heb geschreven, maar er is dan ook zoveel gebeurd dat jullie hopelijk aan het einde van mijn verhaal wel begrijpen waarom ik niet eerder heb gepost!
Alles gaat nog steeds goed met me en ik vermaak me hier nog steeds helemaal top! Ik was gebleven bij het uitje met de kinderen naar de speeltuin. Het was echt heel leuk! We zijn met 15 kinderen met de bus naar een speeltuin bij ons in de buurt geweest. Ik had voor de kinderen nieuwe t-shirts en broeken gekocht, dus ze zagen er allemaal als hele mooie kindjes uit:) Ze zijn er zelf ook zo blij mee dat ze een mooi, nieuw t-shirt aan hebben, dat ze er helemaal van glunderen. Is zo mooi om te zien. We hebben lekker met zn allen gespeeld. Op de foto's kun je zien dat ik ook genoten heb:) Op de terugweg in de bus hebben we nog leuke liedjes met zn allen gezongen en we waren allemaal blij dat het een leuke dag was geweest!!

De volgende was het dan zo ver!!!!!!! De trip der trippen ging beginnen!! Om 7uur 's ochtends moesten Anneke, Tessa, Sas en ik bij het vliegveld Zorg en Hoop zijn! Daar begon ons avontuur; we zouden vliegen naar Drietabbetje. Ik had al een keer eerder gevlogen in zo'n mini vliegtuigje (vanuit de Raleighvallen), maar het blijft echt onwijs gaaf!! Deze keer hadden we wat meer turbelentie, dus dat vliegtuigje ging flink op en neer. Maar de piloot had er alle vertrouwen erin, want hij ging gewoon rustig de krant zitten lezen, zonder handen aan het stuur. En daarna plakte hij de krant voor zijn raam, zodat hij hem kon lezen!;) verbazingwekkend!! Bij de KLM ofzo zullen de piloten dat ook wel doen, maar dan zie je het als passagier zelf niet, hahaha!
Maar na rond een uur zette hij de landing in, en waren we veilig aangekomen op het airstrip van Drietabbetje :). Daar stond onze gids ons op te wachten. Die was al met andere gasten dezelfde tour aan het doen. We zouden 3 dagen met de anderen 6 gasten mee reizen, en wanneer zij terug gingen vliegen naar Paramaribo waren wij nog met zn 4en over.

We moesten snel in de boot gaan zitten, omdat we de hele dag moesten varen over de Tapahonyrivier om bij Apetina aan te komen. Daar zouden we overnachten om de dag erna de Tebutop te gaan beklimmen. De gasten die er al een paar dagen waren, hadden ons al verteld dat het water erg laag was, waardoor het varen met de boot soms erg moeilijk ging, waardoor het een groot avontuur zou worden. Nou dat hebben wij op dag 1 al meegemaakt ;)
De gids vertelde dat hij nog nooit had meegemaakt dat het water zo laag stond, en dat hebben we geweten ook. Op de rivier waar we vaarden waren veel zandbanken, rotsen en stroomversnellingen. Al snel kwam de boot vast te zitten en moesten we alle bagage uitladen, daarna gingen we in een rij staan zodat we de bagage konden overgooien naar de overkant. Ondertussen gingen de bootsmannen met de boot aan de gang, om te zorgen dat hij over de zandbanken en stroomversnellingen kon komen. Het is zo knap wat zij allemaal kunnen, we gingen dan ook elke keer weer aplausjes geven als we een moeilijke stroomversnelling hadden gepaseerd ;) Door het lage water ging het varen zo veel langzamer dat we ff onderweg snel moesten eten. De boot uit, lekker op de rotsen met je handen nasi met kip eten :) Daarna snel weer verder varen, maar een stukje verder was er zo'n grote stroomversnelling dat de bootsmannen het niet alleen konden, dus dat betekende dat wij ook mee gingen helpen!! wat een avontuur!! We gingen midden in de stroomversnelling staan om met een touw de boot er door heen te trekken. Gelukkig had ik mijn sandalen mee genomen, want die waterplantjes prikken erg, hoorde ik van de anderen ;) Het was echt heel gaaf. Ondertussen werd het al donker en kwamen we dus in het donker aan bij het Indianendorpje Apetina. Er was daar geen stroom, dus werkte we met kaarsen. Jacqueline ging snel koken, want we hadden toch wel honger gekregen van de zware tocht.
Daarna nog even nababbelen, en snel je hangmat in, want de volgende dag was het de Tebutop dag :)

Ik had helaas niet zo goed geslapen in de hangmat, werd midden in de nacht wakker, met onwijze pijn in mn been, ging toen maar even mn hangmat uit, maar dat was ook niet zo'n succes, want overal op de grond waar ik keek, waren kakkerlakken. Ik moest echt goed kijken waar ik liep, want anders stond ik op tientallen kakkerlakken, blegh!!!

Zondag was het dan zover. We vertrokken vroeg met de boot naar de Tebutop toe. Vanuit de boot konden we de top al zien. Niet normaal hoog, nog hoger dan de Voltsberg, en die leek al onmogelijk om te beklimmen. Deze berg gingen we dan ook deels met een touw beklimmen. De lokale gids ging een stuk omhoog met een touw, zodat wij via het touw omhoog konden klimmen. Het was echt heel gaaf!!! Toen we eenmaal de top bereikt hadden, werden we 'aangevallen' door bijen. Er waren er zoveel, en volgens de gids waren ze gevaarlijk, dat we weer snel moesten afdalen. Dat was wel echt jammer, want nu konden we niet ff lekker op de top uitrusten en van het uitzicht genieten. Maar ondanks dat, geeft het echt een kick als je ziet wat je allemaal omhoog hebt geklommen. De terugweg verliep goed! Sommige stukken moesten we met de touw afdalen. Als je aan het afdalen bent, moet je ook echt niet bedenken wat er gebeurd als je uitglijdt, want dan val je echt een stuk naar beneden en dan durf je die berg niet meer af, hahaha!! Het was weer een hele ervaring en we hebben ons dan ook betiteld als 'Tebutoppers' :)

Toen we allemaal weer veilig in de boot zaten, gingen we snel naar Apetina, snel spullen pakken en varen naar Soentje. Dat is een eilandje genoemd naar de eigenaar 'Soentje', wat ligt tussen Apetina en Drietabbetje. Daar ging de gids piranha's vangen, een meter naast waar Anneke en ik aan het zwemmen waren, haha! Lekker idee! Maar de gids garandeerde ons dat ze niks doen, als je maar geen bloed verliest ;).
De gids had 2 piranhas gevangen, ik sta er ook nog mee op de foto, heel stoer alsof ik hem zelf gevangen heb ;)
's Avonds hebben we nog even lekker bij het kampvuur zitten kletsen en zijn toen onze hangmat ingedoken.

Maandag moesten we weer terug varen naar Drietabbatje omdat de 6 mensen, waarmee we de eerste dagen hadden samen gereisd, weer naar Paramaribo gingen. Op drietabbetje was een supermarkt, zo grappig gezicht. Na het eten heb ik samen met Sas de afwas gedaan. Niet in een teiltje, maar gewoon in de rivier;) Ik vind het helemaal leuk om zulk soort dingen te doen, je leven leiden zoals de mensen in het binnenland het ook doen. We hebben ook nog een dorpswandeling op Drietabbetje gemaakt. Ik vind dorpswandelingen een van de mooiste dingen die ik heb meegemaakt in het binnenland. Ik vind het zo interessant om te zien hoe de mensen daar leven, ik kan wel uren in zo'n dorpje rond lopen en mijn ogen uitkijken. Heel bijzonder!!

Na de dorpswandeling was het tijd om te varen naar Boke. Dit was weer echt een zware tocht met de boot!! We hadden het geluk dat we stroomafwaarts gingen. Hierdoor hoefden we bij Futoe niet al onze spullen via karretjes over een spoorlijn naar de andere kant te vervoeren. Wanneer mensen de andere kant op gaan, stroomopwaarts, moeten ze dat dus wel doen. Alle bagage via karretjes oververvoeren naar de andere kant, en dan ook de boot nog! Hoe zwaar zeg!
De spullen hoefden er bij ons niet uit, maar wij wel, omdat het een gevaarlijke stroomversnelling was en de boot weer gesleept moest worden. Ik heb me ogen uitgekeken. De bootsmannen zijn zo kundig, echt ongelofelijk hoe zij die boot door die stroomversnelling krijgen, zonder dat er iets kapot gaat. We hebben dan ook flink staan juichen aan de kant :)

Boke was echt een heel mooi, rustgevig eilandje. Ik heb daar echt genoten van de omgeving. Ook nog even lekker in de rivier wezen baden (De Surinamers hebben het altijd over baden). Op Boke hebben we echt een hele leuk avond gehad. Anneke en ik gingen met de gids en de bootsmannen het spel 'doen en de waarheid' doen onder de sterrenhemel. Eerst snapte ze er niks van, maar na een tijdje waren ze helemaal enthousiast en hebben we de hele avond de slappe lach gehad. Totdat Jacqueline om 12 uur der hangmat uit kwam, om te vertellen dat we nu toch wel moesten gaan slapen, omdat we iedereen wakker hielden ( waarschijnlijk ik met mijn lach ;). Het was een avond om nooit te vergeten!

Dinsdag was het onafhankelijkheidsdag in Suriname. Ik vond het eerst jammer dat ik niet op die dag in de stad was, maar onze gids vertelde dat het in de binnenlanden ook gevierd werd,wij helemaal blij :) We zijn speciaal een dag eerder naar Wadaa gegaan, omdat de gids wist dat het daar gevierd werd.
We hebben die dag trouwens bakabana als ontbijt gekregen. Er was maandag met de vlucht geen brood mee gekomen, waardoor we een alternatief moesten bedenken, haha! Tijdens de tocht naar Wadaa hebben we nog een stop gemaakt bij het Stoelmanseiland en daar een dorpswandeling gemaakt. Dit was ook erg mooi!

Wadaa is een eiland, wat onderdeel is van Loca Loca, wat ons verblijf was voor 3 dagen. We konden kiezen tussen een huisje met een bed of in een hangmat. Nou ik hoefde niet lang te denken. Ik vind een hangmat echt fijn om in te chillen en 3 nachten in een hangmat slapen gaat ook nog, maar ik was blij dat ik even op een bed kon liggen ;)
Helemaal omdat de Surinamers een feessie niet voorbij laten gaan en er aardig wat Borgoe (rum) voorbij is gekomen.
Smiddags was er een kinderdisco in de school. We werden voorgesteld aan de lokale bevolking. De gids die met ons mee was, komt uit dit gebied, dus zijn familie was ook op dit eiland. Die kinderen zitten je vol verbazing aan te kijken, even voelde wij ons aapjes ;)
Savonds was het feest voor de ouderen in hetzelfde schooltje! Het was echt leuk en hebben dan ook flink gedanst op alle Surinaamse hits;)!

Woensdag wa het de dag van de Minavallen!!:) Deze waterval heeft de bootsman, die met ons mee was, ontdekt. Normaal gesproken, als het water hoog is, hoef je maar 3 kwartier te lopen om bij de minavallen aan te komen. Maar omdat het water nu zo laag was, moesten we veel langer lopen. En het pad was dan ook niet echt een pad te noemen, omdat het niet vaak gelopen wordt. Ik ben dan ook regelmatig half gestruikeld, haha. Maar de boswandeling was echt onwijs mooi. Nu besefte je pas echt dat je door de jungle heen liep. We hebben ook nog slangen gezien, onder andere een labaria (giftige slang). Er ontstond een discussie of we hem dood moesten maken of niet, omdat we er op de terugweg weer langs moesten, maar de gidsen hadden toch maar besloten om met een boog om hem heen te lopen. Ik besefte wel dat het echt belangrijk is om de gidsen te volgen, want ik had die slang echt niet zien liggen, maar het was dus echt heel gevaarlijk geweest als je erover heen was gelopen! ieehh!!
Na 3,5 uur lopen kwamen we bij de minvallen aan!!! Wat echt heel mooi was! Het bestond uit 3 delen waar je kon baden, echt heerlijk en zo mooi!!. Voor de bovenste moest je wel wat rotsen op klimmen, maar met hulp van de gids is het ons allen gelukt:)
Na dezelfde wandeling terug waren we allemaal aardig moe en zijn dus deze avond aardig vroeg naar bed gegaan, waarschijnlijk was de moeheid versterkt door de avond van te voren ;)

Donderdag hadden we een chilldag. We gingen met de boot naar een grote stroomversnelling kijken en daarna naar een zandvlakte waar we lekker konden zwemmen. We hadden de hangmatten, vishengels en eten meegenomen, dus het was volop genieten. Wij hadden de gids verteld dat we heel graag roggen wilden spotten, en hij zou ons meenemen naar een plek waar hele grote roggen zitten. Helaas na een tijdje varen konden we niet meer verder, omdat het water zo laag was, konden we niet naar de plek toe waar de roggen zaten :(
Vervolgens gingen we naar Loca Loca om daar een dorpswandeling te maken. Het was de mooiste dorpswandeling die ik ooit heb meegemaakt. We hadden een fles Borgoe meegenomen om aan de kapitein te geven. Onze gids kende de kapitien, dus die ging ons aan hem voorstellen. Hij zat samen met 3 vrouwen, die aardappels aan het schillen waren. Onze gids vertelde dat 2 van die vrouwen beide de vrouw waren van de kapiten. Echt een andere cultuur dus.
Het was zo'n mooi dorp en ik heb zulke mooie dingen gezien, de mensen waren ook zo vriendelijk! Onze gids heeft daar ook een huis, dus dat was echt leuk om te zien. In het dorp waren ook zo veel lieve kindjes, die de hele tijd achter ons aanliepen en mn hand vast wilde houden:) We hebben tevens gezien hoe ze cassave maken. Er waren ook twee aapjes, waarmee ik nog gespeeld heb, zo leuk!!!

Onze gids vertelde dat aan de overkant (op Frans-Guyana) van Wadaa een discotheek was en vroeg of wij daar heen wilde. Nou, dat wilde wij natuurlijk wel :)
We gingen met de boot er na toe, maar dat was nog moeilijker dan gedacht. Al snel kwamen we vast te zitten, omdat het zo donker was dat ze echt niks konden zien, en moesten de mannen de boot uit, om hem vooruit te duwen. Maar al snel kwamen we nog een keer vast te zitten in een stroomversnelling en zandbank en kwamen we echt niet meer los. Wij mochten niet mee helpen, omdat het pikke donker was en ze het te gevaarlijk vonden. Oee, het was echt wel een beetje spannend hoor! Juist omdat het zo donker was en ze de boot echt niet meer los kregen. En je hoort ook niet wat ze dan tegen elkaar zeggen, omdat alles in Sranang Tongo gaat en hoewel ik al meer dan 2 maanden in Suri ben, ik versta het nog steeds niet, haha.
We vroegen ons af of er uberhaupt wel een discotheek was, want de gids zei dat je de muziek op Wadaa al kon horen, maar zelfs in de boot hoorden we niks. Maar toen zagen we toch echt een huisje en het bleek dat de discotheek voor ons geopend werd, vandaar. Naja discotheek, een huisje met muziek en een bar.
Er werd geseind naar de mensen daar en die kwamen ons helpen. Omdat de mannen hier een beetje ijdel zijn, deden ze allemaal hun broek uit om de boot vooruit te duwen, want ze wilde niet in een natte broek aankomen :)!
Het was zo leuk daar!! We hebben echt enorm gefeest onder de sterrenhemel, zo gaaf!!. We waren maar met zn 10en ofzo, maar dat maakte het feest niet minder!!! We vroegen ons op een gegeven moment wel af hoe de terugreis zou verlopen, aangezien er flink wat borrels voorbij zijn gekomen. Maar deze ging een stuk beter, we werden namelijk geleid door een andere boot, zodat de bootsmannen wisten waar ze konden varen.
Na de disco was de avond nog niet voorbij, nee Sas en ik gingen nog even met de mensen van daar baden onder de sterrenhemel!!! Het was zoo mooi!! echt genieten!

De volgende dag was het dan zo ver, we moesten weer terug naar Paramaribo. Echt raar, toen we hadden besloten een week de binnenlanden in te gaan, lijkt het echt lang, maar het gaat zo snel, ik had er nog wel een week kunnen vertoeven:) Onderweg naar Albina hebben we nog 2 dorpswandelingen gemaakt, eentje in Frans-Guyana en bij Bigi Ston (indianen). Het was echt een wereld van verschil toen ik bij het dorpje in Frans-Guyana stapte. Dat dorp zag er zo veel ontwikkelder uit. Echt raar dat er zo veel verschil tussen naast elkaar gelegen dorpen ligt, alleen omdat Frans-Guyana nog een kolonie is van Frankrijk.
Toen we verder naar Albina gingen varen, heb ik ook nog gevaren!!!:) Het was echt leuk, wel samen met Coby natuurlijk! Echt leuk om te weten hoe alles werkt en waar je op moet letten!! Eigenlijk moet je de hele tijd voor je kijken naar het water, maar Coby en ik zaten zo gezellig te kletsen en als ik naar voren keek hoorde ik hem niet, dat ik op goed geluk gevaren heb, aangezien ik niet veel naar voren kon kijken ;)

Bij Albina moesten we alles uit de boot gaan laden en verder met de bus naar Paramaribo. We hebben zoveel zitten zingen, de sfeer zat er goed in. En toen zat het er weer op toen we bij Blue Frog aan kwamen rijden. Nog even een groepsfoto gemaakt en snel wat gaan eten en naar huis! Ik vond deze trip zo onwijs gaaf!!! Ik zal dit echt nooit vergeten! Ik heb zo veel mooie ervaringen opgedaan, dingen meegemaakt, ongelofelijk!!!

Deze dag was mijn gezondheid wel een stuk minder, ik kon de zon niet meer verdragen en voelde zo ontzettend warm aan, terwijl ik over mijn hele lichaam kippevel voelde. Toen we aankwamen was ik ook enorm duizelig en moest we echt vasthouden aan de tafel omdat ik anders niet overeind bleef zitten. Tijdens het weekend werd het er niet beter op. Ik heb veel in bed gelegen en had ook koorts. Na het weekend ging het alleen maar slechter met me, de koorts was opgelopen tot 40 graden. Ik lag de hele dag in me bed en het koste al zo veel moeite om overeind te komen om een slokje water te nemen. Ik was echt ziek! Ben toen naar de dokter geweest en die dacht aan Malaria of Denque en ik moest bloed gaan prikken. Ik hoopte zo erg dat het geen Malaria was!!! De volgende dag kon ik al bellen voor de uitslag en ze vertelde me dat ik Denque had. Dit is een ziekte die je krijgt van een mug. Het lijkt op Malaria, maar het is een mildere vorm. Mijn bloedplaatjes waren erg omlaag gegaan en ik moest rust houden en goed drinken. Ik ben de hele week nog ziek geweest en heb me echt flink beroerd gevoeld. Vandaar dat het ook zo lang duurde voordat ik weer wat van me heb laten horen.

Op 5 december wilde ik wel heel graag naar Huize Campagne toe, omdat ik echt graag met ze Sinterklaas wilde vieren. Gelukkig voelde ik me een stukje beter en ben ik even wezen kijken! Ik had ze al zo lang niet meer gezien en gelukkig waren ze ook blij om mij weer te zien. Op deze dag werden de kinderen flink verwend, ze kregen het ene snoepje naar het andere snoepje, en nog ijs, chips en van alles. Dit hadden ze allemaal gekregen van de mensen daar. Wij hadden nog speelgoed voor ze meegenomen, waar ze ook echt blij mee waren. Verder hadden we nog spelletjes bedacht om met ze te doen. 6 verschillende spelletjes van snoep happen tot vuilniszakken race. Het werkt alleen wel iets minder goed dan we gewend zijn in Nederland. De kinderen weten wel dat ze in een groepje zitten, maar lopen net zo makkelijk naar een spelletje toe die ze leuker lijken en gaan daar aan mee doen. Het was dus soms een beetje chaotisch, maar het belangrijkste is dat ze wel plezier gehad hebben!!!

Gelukkig voelde ik me het weekend wel wat beter en ben ik zondag naar het Onafhankelijkheidsplein gegaan. Daar komen namelijk mensen van Capoeira bijeen om met elkaar te spelen. Ik vond het zo gaaf om te zien. Ze staan in een kringetje en ze zingen zelf en maken muziek en steeds gaan er 2 of meer in het midden spelen. Ik weet zeker dat ik er vaker naar toe ga :)
Daarna hebben we nog wat gegeten en lekker zitten drinken bij het Vat.

Maandag stond mijn dag in het teken van Campagne. Ik en een andere vrijwilliger hebben namelijk al ons geld bij elkaar gelegd om nieuwe matrassen, nieuwe hoeslakens, nieuwe dekens en nieuwe gordijnen voor de kinderen te kopen. De matrassen die ze hadden waren niet om aan te zien en de dekens waren ook echt vies. Het was echt nodig! Maandag werden ze geleverd en gingen we samen met een vrouw van Campagne de hoeslakens om de matrassen doen. Zij heeft die van stof gemaakt, zodat ze om de matrassen heen konden. Het zijn speciale hoeslakens, zodat als er op geplast wordt, het niet terecht komt bij de matras.
De oude matrassen en de dekens hebben we samen met de kinderen naar de storthoop gebracht. Ze wilden graag mee helpen, dat was erg leuk!
Omdat ze allemaal nieuwe matrassen kregen, moest de kamer ook opgeruimd werden. Ik ben eerst samen met de meisjes aan de slag gegaan. Met een stof doek alle bedden schoonmaken en dweilen! Het was zo leuk om te zien! Ze waren echt gemotiveerd om alles schoon te maken en ze waren zo trots als een pauw toen alle nieuwe matrassen er lagen en de gordijnen hingen. Bij de jongens bleef de kamer nog een rommel, die hadden wat minder zin om op te ruimen. Maar na wat geklets van mij ben ik samen met de jongens aan de slag gegaan om ook hun kamer op te ruimen. Dit vond ik echt heel bijzonder en het resultaat was echt super!!

Ik wil iedereen bedanken die mij heeft gesteund zodat ik dit voor de kinderen kon doen! Ze zijn er echt super blij mee en ik weet zeker dat dit een goede investering is geweest, gekeken naar hoe het was! Helaas is mijn geld nu helemaal op, maar ik ben blij wat ik ermee bereikt heb!:)

Sommige weten het al: Ik heb besloten om nog een maand langer in dit mooie land te blijven. Ik wil nog zo veel dingen doen en ook mijn kindjes kan ik nog niet achter laten. Ik ben dinsdag naar de KLM geweest en heb mijn ticket verlengd tot 20 januari. Ik vind het ook wel een beetje spannend hoor, want dit wordt de eerste kerst dat ik niet bij mijn lieve ouders en zusje ben! Maar ik zal hier in het verre Suriname veel aan jullie denken!

Oud en nieuw schijnt hier echt een heel groot feest te zijn. Vanaf de kerstdagen wordt het al feesten hier tot aan nieuwjaar!! Het schijnt de leukste tijd te zijn, als ik de Surinamers moet geloven, dus ik ben echt benieuwd!!
Ik ben vandaag naar de vreemdelingendienst geweest om mijn visum te verlengen tot de 20e. Dit schijnt echter een probleem te zijn. Sinds 1 oktober hebben ze een nieuwe regel dat je het visum slechts tot 3 maanden kan verlengen. Als je langer wilt blijven, moet je even naar het buitenland toe en weer terug, zodat je een nieuwe stempel krijgt. Er is mij vandaag dus verteld dat ik naar het buitenland moet, omdat ik op 1 oktober het land binnen ben gekomen. Eigenlijk zou ik op 30 sept aankomen, maar omdat mijn vlucht een dag vertraagd is, was het 1 okt.
Nu ken ik een meisje die hetzelfde probleem heeft, dus nu ga ik waarschijnlijk a.s. woensdag naar Frans-Guyana toe om dit te regelen. Ik ben benieuwd of het lukt, ik hoop het, aangezien mijn ticket voor a.s. zaterdag niet meer geldig is!

Deze week waren Semmy en ik de enige in huis. 4 huisgenootjes zijn naar Curacao, waarvan er 2 weer terug komen naar Paramaribo. Maar omdat we met zo weinig zijn en ons huis best duur is en ver van de stad is, heb ik besloten om te gaan verhuizen.
A.s. woensdag ga ik verhuizen naar Schietbaanweg 27. Dit is dus ook meteen mijn nieuwe adres!! Hier ga ik wonen bij Anneke en nog 2 anderen jongens!! Het lijkt me echt gezellig!

Deze week was ik ook de enige vrijwilliger bij Campagne! Ik heb extra lange dagen gemaakt, zodat ik ze allemaal veel aandacht kon geven.

Vrijdag ben ik naar de Jodensavanne geweest! We moesten eerst een stuk met de auto, totdat we bij de brug over het water aankwamen. Iemand is daar een keer tegen aan gevaard, waardoor een gedeelte van de brug is ingestort. Nu moesten we met het veer naar de overkant. Maar op zn Surinaams, hebben we letterlijk iets van 2 uur gewacht totdat de man van het veer dacht eens naar de overkant te komen ;) De jodensavanne was indrukwekkend om te zien en echt een mooie omgeving. Daarna zijn we verder gereden naar Blaka Watra. Dit is een chill plek waar eerst veel Surinamers heen gingen, maar toen wij er waren was er niemand. Het water was echt onwijs koud en ik was al afgekoeld, omdat er een tropische regenbui naar beneden was gevallen, daarom ben ik maar niet het water ingegaan. Het water was trouwens net als het water van de Colakreek, lekker bruin ;)! Het was weer een erg leuke dag!

Dit weekend kon ik gelukkig wel weer op stap, nu was ik wel weer fit genoeg! Ik ben dan ook woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag wezen feesten, hahah! Alsof ik de schade moest inhalen ;) Zondag heb ik lekker in mijn hangmat bij het zwembad gelegen. Het weer is trouwens echt aan het veranderen in Suriname. De regentijd is begonnen en dat is te merken ook. Het regent elke dag wel en er is minder zon. Ik hoop wel dat ik nog bruin kan worden, want ik moet natuurlijk wel bruin aankomen in NL, anders gelooft niemand dat ik 4 maanden in Suriname ben geweest :)!

Aanstaand weekend is de planning om naar Republiek te gaan. Daar gaan we lekker een weekendje chillen!! En dan is het al bijna kerst. Het is zo ongelofelijk. Ik ben nog helemaal niet in de kerststemming, er zijn hier wel veel versieringen enzo, maar toch kan het er bij mij niet in. Kerst vieren in de hitte en in de zon ;) Maar gelukkig heb ik een december kerst kraslot gekregen, zodat ik een beetje in de stemming kan komen!

Ik heb trouwens ook weer foto's upgeload, zowel op de pagina van hans als die van mij op flickr.com!!
De foto's beginnen bij Hans en gaan verder bij mij!

Ik ga nu weer stoppen, want wil zo weer naar mijn kindjes toe!

Ik wil iedereen bedanken voor de berichtjes en krabbels en alles! Ik vind het echt leuk om wat van jullie te horen!! En als jullie post willen sturen, niet meer naar het boerenhuishotel, maar naar de Schietbaanweg 27 te Paramaribo!

Oma, Ik heb uw kaartje ontvangen!!! Ik vond het echt een hele mooie kaart en heel leuk wat u er op heeft geschreven!! Dank je wel!! Helaas ben ik niet met de kerst bij u, maar ik zal hier echt aan u denken!!! En als ik terug kom, gaan we al bijna naar Portugal toe:) Daar heb ik ook al zin in :)

Ome Ronald, Ik wil u bedanken voor je onwijs mooie verhaal! Ik vond het echt heel leuk om te lezen. En zoals u hierboven hebt gelezen heb ik de Marrowijne tour in een week gedaan, wat echt mijn mooiste trip ooit, u had gelijk:)
Ik ben blij om te horen dat u trots op me bent, doet me echt goed!
En mijn rekeningnummer is inderdaag nog hetzelfde en staat gewoon open.

Nu ga ik echt!

Heel veel liefs en bigi brasa's van mij!!!

-XXX-